Mapa kontzeptualaren bilakaera pixkat aldrebesa izan da nire
kasuan. Hasiera batean, oso interesgarria iruditzen zaidan gai batetik hasi
nintzen, eta azkenean, askoz eskala handiago eta ia indefinituan bukatu dut
galduta.
Nondik
enfokatu ez nekiela, aurreko sarreraren batean ikusten denez, espazio publiko
erabiligabeen aritik tiraka zenbait ondorio atera nituen; denak oso ebidenteak
eta gainazalekoak, baina gezurra ematen badu ere, albo batera uzten ditugunak.
Ondorio nagusia lehen zati honetan, ESPAZIO PUBLIKO EZ AKTIBOETAN EZ DELA EZER
GERTATZEN, EZER GERTATZEN EZ DELAKO DA. Honela, espazio baten gertatzen diren
aktibitateez pentsatzen ibili nintzen. Espazio ez aktiboetan ez da inor bizi?
Gune marginalak dira alde batera utzita? Argi dago, emaitza ezetz dela. Bai
badago jendea, baina pertsona horien gaineko pertzepzioa ia nuloa da. Honen
zergatiak hainbat dira: ibilgailu eta desplazamendu azkarrak, espazio bihurri
maldatsuak, espazio zabalak…. Guzti hauek, aktibitatearen pertzepzioa aldatzen
lagun dezakete; eta beraz, aktibitatearen gertatzearen bultzatzaile izan.
Fluxuen
ondoriozko pertzepzio ezaz pentsatzen, gaur egun hiria eta bizitza orokorrean
nola bizi ditugun gaineko hausnarketa egin dut. Fluxuak oso zuzenak eta espazio
publikoak pasozkoak dira. Hauek zenbat eta azkarrago zeharkatu orduan eta
hobeto? Honen erroa non dago?
Gaur egungo gizartearen hainbat defektu
aukeratu eta momentuan bertan otutzen zitzaizkidan ondorioak idatzi nituen,
hauen denak eta askoz gehiago, hiriari ematen diogun erabileraren zergatiak
direlakoan. Sustrai batzuk bezala irudikatu ditut, gaur egungo hiriaren oinarri
direlako, eta inkonsienteki, edozein bi hitz hartuta denak haien arteko ondorio
direla konturatu naiz, eta denen lotura erabatekoa dela banan banan hartuta
ere.
No hay comentarios:
Publicar un comentario